Het Galapagos sprookje
Door: leonenmarco
Blijf op de hoogte en volg Leon en Marco
21 Juni 2013 | Ecuador, Quito
Jaja.... 5 dagen op zee relaxen op de Galapagos... Dat is het dus niet geworden (gezien we een volgepropt programma hadden). Laten we beginnen bij het vertrek wat enigszins chaotisch verliep, onze vlucht zou volgens onze gegevens op zondagochtend vertrekken om 06:40 en we (ons hotel) werden op zaterdag avond om 21:00 gebeld dat we om 06:40 met het busje zouden worden opgehaald. De paniek sloeg toe want dan zouden we natuurlijk de vlucht missen, en gezien de tijd leek het heel erg of er ergens iets niet helemaal goed was gegaan. Allereerst het mobiele nummer gebeld van de gene bij wie we hadden geboekt en die nam op en gooide meteen zijn mobiel uit... niet meer bereikbaar. Gelukkig twee (24-uurs) alarmnummers op hun website, compleet onbereikbaar. Uiteindelijk na 6 keer bellen een grietje aan de telefoon gekregen die er ook niets vanaf wist en ons aanraadde gewoon het transport af te wachten. Enfin, de volgende ochtend was het transport er om stipt 06:40 en bleek dat ze zonder vermelding aan ons de vlucht gewijzigd hadden. Welkom in Ecuador!
Eenmaal in het vliegtuig hadden we echt de meest krappe vliegtuigstoelen ooit, dus maar even gevraagd aan de purser of ze niet wat ruimere stoelen hadden en binnen een half uurtje zaten we business class!! Het Galapagos avontuur kon beginnen! Tijdens het aanvliegen zie je al kraters het water uitsteken en op de landingsbaan lagen al de landleguanen te wachten. Eenmaal geland na een korte busrit de boot op en meteen door naar North Seymour Island waar de fregatvogels en blue footed boobies nesten en je ze van heel dichtbij kunt bekijken. 's Avonds moest de boot nog wat spullen inslaan in de haven, en heeft er zeker een half uur lang een grote haai om de boot heen gecirkeld, wat wat leuks beloofde voor de snorkeltours die gepland stonden.
De volgende dag zijn we doorgevaren naar San Cristobal om een mooi strand (wit zand, smaragd groene heldere zee en rode krabbetjes met ogen op steeltjes die heen en weer renden) te bezoeken met een zeeleeuwenkolonie, die gezamenlijk op het strand liggen te blehren en rond hoppen op hun flippers. Vanaf het strand hadden we een mooi uitzicht op een grote gespleten rots in zee (zo'n 150m hoog) waar we 's middags gingen snorkelen, en niet zomaar... tussen deze rots leven hamerhaaien en zwartpunt haaien... bij dat idee kregen Marco en Leonie het “Ecuadoriaans Spaans” benauwd en gooiden de handdoek in de ring. Leon de “lefgozer”, die ging natuurlijk wel. Onderweg naar de rots toe zwommen er al enkele zeeschildpadden om de boot, en toen gingen we voor anker. Hop de zodiac in, Marco en Leonie uitgezwaaid om vervolgens de donkere zee in te springen om tussen de rots te gaan snorkelen. Binnen enkele seconden zwommen we boven een vijftal “eagle rays”, een groot soort rog en daarna zwommen de haaien echt overal... tussen de twee rotsen in was het niet al te diep en kon je de zandbodem zien met tientallen silhouetten van haaien die af en toe even naar boven kwamen.... erg indrukwekkend. Daarna ook nog een aantal zeeschildpadden gezien en een grote zeeleeuw die opeens naast me zwom.
Terug naar de boot vol met enthousiaste verhalen om vervolgens 's avonds aan te leggen in een haven van een met zeeleeuwen overspoeld stadje waar we wat spullen konden kopen. En toen weer naar de boot.
En toen de avond:
Een zwoele avond en het was inmiddels donker met een sterrenhemel zoals wij die niet kennen in Nederland, letterlijk de hele hemel was bezaaid met sterren, op een schip dat met een rustig gangetje koers zette richting het volgende eiland. De meeste mensen waren inmiddels naar bed en het voordek van het schip was leeg, op Leonie, Marco en Leon na. Leon was inmiddels onderweg naar bed en Marco was nog even met Leonie op het voordek aan het genieten van de sterren. Op een gegeven moment riep Marco “je moet nu komen, er zwemmen dolfijnen voor de boot”, hup half aangekleed Leon naar het voordek, waar geen dolfijn te bekennen was... Maar wel een Marco die op zijn knietjes ging en vroeg of Leon zijn man wilde worden... en daar was natuurlijk maar één antwoord op “ja”. En daar was opeens Leonie met een fles champagne.... Zo hadden we ons eigen kleine feestje wat we volgend jaar zullen gaan omzetten in een groot feest.
De volgende dagen hebben we nog meer gesnorkeld met zeeschildpadden en zeeleeuwen (die met je spelen tijdens het snorkelen, ze komen hard op je af zwemmen en stoppen op het allerlaatste moment en kijken je dan recht in je ogen aan), ook Leonie en Marco, die zelfs per ongeluk nog een grote haai tegenkwamen (zo'n 1,5 m lange witpunt haai) en hebben we San Cristobal, Española en Santa Fé island aangedaan waar we onder andere nog nestende albatrossen, zeeleguanen en andere zeevogels hebben gezien.
Op de laatste dag vertrokken we vroeg van de boot naar Santa Cruz Island waar we een fokprogramma van de grote landschildpadden hebben bezocht, en daarna doorgingen met de bus en een pontje naar het vliegveld (onderweg zagen we nog één wilde, nou ja wild...., landschildpad langs de weg).
Al met al waren de Galapagos eilanden een bijzondere ervaring, onze boot was klein (zo'n 16 personen) maar schoon en goede bedden en goed eten aan boord. Het enige wat ons minder beviel was de gids die duidelijk elke week hetzelfde programma afdraaide en weinig enthousiast was en vragen erg onzeker beantwoordde.
Na Galapagos zijn we teruggevlogen naar Guayaquil (zuid Ecuador), een stad die bekend staat als een zeer gevaarlijke stad, dus de volgende dag maar meteen door naar Baños, weer eens een 8 uur durende busreis door de Andes, tussen de vulkanen door. Baños zelf ligt naast de meest actieve vulkaan in Ecuador en spuwt regelmatig lava naar buiten wat je 's avonds van beneden kunt zien als een rode gloed en soms ook enigszins lavastromen. Natuurlijk was de vulkaan in zeer diepe rust toen wij er waren en hebben we hier niets van gezien.... We hebben vanuit hier een tweedaagse tocht gemaakt de jungle in met een gids, waarbij we zijn blootgesteld aan allerlei rare medicinale Amazone planten (vooral Leonie die alles wilde proberen, een echte jungle junk). De jungle was erg mooi, maar net als in Bolivia compleet leeg gejaagd door de indianenstammen. Onze trek leidde naar twee mooie watervallen waar we konden zwemmen in de jungle wat zeer de moeite waard was. Onze gids was ook (als één van de eerste gidsen) niet echt een macho en genoot duidelijk van wat hij deed wat de tour erg leuk maakte.
Vanuit Baños zijn we doorgegaan naar Mindo, een stuk nevelwoud in het noordwesten van Ecuador waar we naar nog meer watervallen in de jungle zijn gewandeld en een chocolade tour hebben gemaakt waarbij je het productieproces ziet en eindigt met het eten van overheerlijke brownies.... waar we nu nog van nagenieten. Mindo is verder bekend als “vogelparadijs” en als enige plek in Zuid Amerika aangemerkt als bijzondere vogelspotplaats. Dus in de ochtend (6 uur...) met een gids een wandeling gemaakt op zoek naar vogels en onder andere toucans gezien en veel kleine vogeltjes met uiteenlopende kleuren (van fel groen tot fel rood) en nog een mooi (giftig) slangetje.
Nu zijn we inmiddels weer in Quito, in het hotel waar we het vorige blog ook geschreven hebben en gaan we helaas Leonie morgen na vier goed geslaagde weken naar het vliegveld brengen om daarna onze reis richting Colombia voort te gaan zetten. Maar daarover.... lezen jullie volgende keer.
Feitjes:
- In Guayaquil knallen om 21:00 uur alle rolluiken in één keer dicht en zijn de straten twee minuten later volledig verlaten, dus tijd om ook maar naar binnen te gaan;
- Bussen in Ecuador kost zo'n 1 dollar per uur;
- Leonie is inmiddels 2 keer op het vliegveld in Lima, 2 keer op het vliegveld van Guayaquil (en heeft er nog een tussenstop) en straks ook 3 keer op Quito vliegveld geweest;
- De wandelschoenen van Leon zijn inmiddels zo zwaar bewandeld dat ze de reis qua geur en qua conditie niet meer overleven (en nu ook alleen nog maar buiten mogen staan);
- Ecuador lijkt heel erg ontwikkeld (dure huizen, auto's etc.) maar is toch echt nog niet goed georganiseerd (niemand weet hoe lang bussen erover doen naar hun bestemming, zelfs de buschauffeurs niet);
- Het eten (kip, rijst, bonen) lijkt al heel veel meer op midden Amerika (te weten Costa Rica) dan op Peru, Bolivia, Chili of Argentinië;
- De bussen zijn hier in slechtere staat dan waar we toe nu toe gereisd hebben;
- Leon en Marco zijn al druk bezig te brainstormen inzake de trouwplannen! En wordt het Leon Weteling of Marco Doorn??? tips?
Eenmaal in het vliegtuig hadden we echt de meest krappe vliegtuigstoelen ooit, dus maar even gevraagd aan de purser of ze niet wat ruimere stoelen hadden en binnen een half uurtje zaten we business class!! Het Galapagos avontuur kon beginnen! Tijdens het aanvliegen zie je al kraters het water uitsteken en op de landingsbaan lagen al de landleguanen te wachten. Eenmaal geland na een korte busrit de boot op en meteen door naar North Seymour Island waar de fregatvogels en blue footed boobies nesten en je ze van heel dichtbij kunt bekijken. 's Avonds moest de boot nog wat spullen inslaan in de haven, en heeft er zeker een half uur lang een grote haai om de boot heen gecirkeld, wat wat leuks beloofde voor de snorkeltours die gepland stonden.
De volgende dag zijn we doorgevaren naar San Cristobal om een mooi strand (wit zand, smaragd groene heldere zee en rode krabbetjes met ogen op steeltjes die heen en weer renden) te bezoeken met een zeeleeuwenkolonie, die gezamenlijk op het strand liggen te blehren en rond hoppen op hun flippers. Vanaf het strand hadden we een mooi uitzicht op een grote gespleten rots in zee (zo'n 150m hoog) waar we 's middags gingen snorkelen, en niet zomaar... tussen deze rots leven hamerhaaien en zwartpunt haaien... bij dat idee kregen Marco en Leonie het “Ecuadoriaans Spaans” benauwd en gooiden de handdoek in de ring. Leon de “lefgozer”, die ging natuurlijk wel. Onderweg naar de rots toe zwommen er al enkele zeeschildpadden om de boot, en toen gingen we voor anker. Hop de zodiac in, Marco en Leonie uitgezwaaid om vervolgens de donkere zee in te springen om tussen de rots te gaan snorkelen. Binnen enkele seconden zwommen we boven een vijftal “eagle rays”, een groot soort rog en daarna zwommen de haaien echt overal... tussen de twee rotsen in was het niet al te diep en kon je de zandbodem zien met tientallen silhouetten van haaien die af en toe even naar boven kwamen.... erg indrukwekkend. Daarna ook nog een aantal zeeschildpadden gezien en een grote zeeleeuw die opeens naast me zwom.
Terug naar de boot vol met enthousiaste verhalen om vervolgens 's avonds aan te leggen in een haven van een met zeeleeuwen overspoeld stadje waar we wat spullen konden kopen. En toen weer naar de boot.
En toen de avond:
Een zwoele avond en het was inmiddels donker met een sterrenhemel zoals wij die niet kennen in Nederland, letterlijk de hele hemel was bezaaid met sterren, op een schip dat met een rustig gangetje koers zette richting het volgende eiland. De meeste mensen waren inmiddels naar bed en het voordek van het schip was leeg, op Leonie, Marco en Leon na. Leon was inmiddels onderweg naar bed en Marco was nog even met Leonie op het voordek aan het genieten van de sterren. Op een gegeven moment riep Marco “je moet nu komen, er zwemmen dolfijnen voor de boot”, hup half aangekleed Leon naar het voordek, waar geen dolfijn te bekennen was... Maar wel een Marco die op zijn knietjes ging en vroeg of Leon zijn man wilde worden... en daar was natuurlijk maar één antwoord op “ja”. En daar was opeens Leonie met een fles champagne.... Zo hadden we ons eigen kleine feestje wat we volgend jaar zullen gaan omzetten in een groot feest.
De volgende dagen hebben we nog meer gesnorkeld met zeeschildpadden en zeeleeuwen (die met je spelen tijdens het snorkelen, ze komen hard op je af zwemmen en stoppen op het allerlaatste moment en kijken je dan recht in je ogen aan), ook Leonie en Marco, die zelfs per ongeluk nog een grote haai tegenkwamen (zo'n 1,5 m lange witpunt haai) en hebben we San Cristobal, Española en Santa Fé island aangedaan waar we onder andere nog nestende albatrossen, zeeleguanen en andere zeevogels hebben gezien.
Op de laatste dag vertrokken we vroeg van de boot naar Santa Cruz Island waar we een fokprogramma van de grote landschildpadden hebben bezocht, en daarna doorgingen met de bus en een pontje naar het vliegveld (onderweg zagen we nog één wilde, nou ja wild...., landschildpad langs de weg).
Al met al waren de Galapagos eilanden een bijzondere ervaring, onze boot was klein (zo'n 16 personen) maar schoon en goede bedden en goed eten aan boord. Het enige wat ons minder beviel was de gids die duidelijk elke week hetzelfde programma afdraaide en weinig enthousiast was en vragen erg onzeker beantwoordde.
Na Galapagos zijn we teruggevlogen naar Guayaquil (zuid Ecuador), een stad die bekend staat als een zeer gevaarlijke stad, dus de volgende dag maar meteen door naar Baños, weer eens een 8 uur durende busreis door de Andes, tussen de vulkanen door. Baños zelf ligt naast de meest actieve vulkaan in Ecuador en spuwt regelmatig lava naar buiten wat je 's avonds van beneden kunt zien als een rode gloed en soms ook enigszins lavastromen. Natuurlijk was de vulkaan in zeer diepe rust toen wij er waren en hebben we hier niets van gezien.... We hebben vanuit hier een tweedaagse tocht gemaakt de jungle in met een gids, waarbij we zijn blootgesteld aan allerlei rare medicinale Amazone planten (vooral Leonie die alles wilde proberen, een echte jungle junk). De jungle was erg mooi, maar net als in Bolivia compleet leeg gejaagd door de indianenstammen. Onze trek leidde naar twee mooie watervallen waar we konden zwemmen in de jungle wat zeer de moeite waard was. Onze gids was ook (als één van de eerste gidsen) niet echt een macho en genoot duidelijk van wat hij deed wat de tour erg leuk maakte.
Vanuit Baños zijn we doorgegaan naar Mindo, een stuk nevelwoud in het noordwesten van Ecuador waar we naar nog meer watervallen in de jungle zijn gewandeld en een chocolade tour hebben gemaakt waarbij je het productieproces ziet en eindigt met het eten van overheerlijke brownies.... waar we nu nog van nagenieten. Mindo is verder bekend als “vogelparadijs” en als enige plek in Zuid Amerika aangemerkt als bijzondere vogelspotplaats. Dus in de ochtend (6 uur...) met een gids een wandeling gemaakt op zoek naar vogels en onder andere toucans gezien en veel kleine vogeltjes met uiteenlopende kleuren (van fel groen tot fel rood) en nog een mooi (giftig) slangetje.
Nu zijn we inmiddels weer in Quito, in het hotel waar we het vorige blog ook geschreven hebben en gaan we helaas Leonie morgen na vier goed geslaagde weken naar het vliegveld brengen om daarna onze reis richting Colombia voort te gaan zetten. Maar daarover.... lezen jullie volgende keer.
Feitjes:
- In Guayaquil knallen om 21:00 uur alle rolluiken in één keer dicht en zijn de straten twee minuten later volledig verlaten, dus tijd om ook maar naar binnen te gaan;
- Bussen in Ecuador kost zo'n 1 dollar per uur;
- Leonie is inmiddels 2 keer op het vliegveld in Lima, 2 keer op het vliegveld van Guayaquil (en heeft er nog een tussenstop) en straks ook 3 keer op Quito vliegveld geweest;
- De wandelschoenen van Leon zijn inmiddels zo zwaar bewandeld dat ze de reis qua geur en qua conditie niet meer overleven (en nu ook alleen nog maar buiten mogen staan);
- Ecuador lijkt heel erg ontwikkeld (dure huizen, auto's etc.) maar is toch echt nog niet goed georganiseerd (niemand weet hoe lang bussen erover doen naar hun bestemming, zelfs de buschauffeurs niet);
- Het eten (kip, rijst, bonen) lijkt al heel veel meer op midden Amerika (te weten Costa Rica) dan op Peru, Bolivia, Chili of Argentinië;
- De bussen zijn hier in slechtere staat dan waar we toe nu toe gereisd hebben;
- Leon en Marco zijn al druk bezig te brainstormen inzake de trouwplannen! En wordt het Leon Weteling of Marco Doorn??? tips?
-
21 Juni 2013 - 07:40
Esmeralda:
Hi Leon en Marco,
Dat is pas romantisch!
Van harte gefeliciteerd?
Ik heb genoten van jullie verslagen, er komen bekende en minder bekende beelden weer terug op mijn netvlies. Galapagos staat ook nog op ons lijstje. Na de reis wil ik graag horen welk deel van Zuid america julie naar terug zouden willen en een must see is. De foto van haai en zeeleeuw vind ik prachtig maar er zijn vele andere mooie plaatjes hoor.
Veel reis plezier in het mooie Colombia.
Warme Grt Esmeralda
-
21 Juni 2013 - 07:41
Esmeralda:
Ps ik bedoelde schildpad -
21 Juni 2013 - 08:08
Marco, Vanessa En Phebe:
Hey mannen,
Van harte gefeliciteerd! !! Wat tof!!!
Wat enorm romantich ook =)
Ben benieuwd hoe jullie het allemaal gaan invullen. ..
Wat een fantastisch verslag ook weer...
Veel plezier nog het laatste maandje. ..gaat toch snel evengoed =)
Veel liefs ons xxx -
21 Juni 2013 - 09:54
Sue:
Felicitaties van Qserve!! Ik ken een goede wedding planner- ik heb immiddels wel wat ervaring opgebouwd! Mooi verslag!
Sue. -
21 Juni 2013 - 09:57
Edwin:
Gefeliciteerd !
Er zit dus toch ergens romantiek in het Weteling-gen ;-)
-
21 Juni 2013 - 10:05
Marijke Berkenpas:
Wow gefeliciteerd!! -
21 Juni 2013 - 11:27
Erik:
Mannen, gefeliciteerd maar de planning kunnen jullie natuurlijk op jullie bolle, zongebruinde buiken schrijven. Dit hele traject was natuurlijk zo doorzichtig als ik weet niet wat en Marco heeft subtiel laten weten, dat als hij ooit trouwt (hoe ondoorzichtig kun je zijn!), dat hij dat dan graag wil doen in de oude, witte Mercedes Cabriolet. Nu heb ik me de krampen gewerkt om dat ding op tijd klaar te krijgen, ik heb hem wit gespoten terwijl chocoladebruin eigenlijk de planning was, me tot in mijn oksels in het vet en zweet gewerkt en nu zijn de prinsemannen van plan om 'ns een keer in 2014 het witte, satijnen rompertje aan te gaan doen. Ik dacht het niet! Er is vast nog wel iets over van dat vakantiebudget dus je koopt maar twee flessen Dr. Pepper en een zak Hoepmann gezellige feestspekken en gaan met die handel. Ik verwacht een feestelijke uitnodiging voor een knusse partij medio november dit jaar. Kortom, goed gewerkt Marco, je stap getuigt van lef en inzicht en Leon, hulde! Driewerf hoera en nu weer over tot de dag, waar heb ik gvd die memo gelaten en waarom haalt er niemand koffie... -
21 Juni 2013 - 14:05
Rudy:
Hoi neef en aanstaande , allereerst van harte gefeliciteerd met jullie trouwplannen..... Leuk verslag weer, "chapeau" zeggen ze hier in Israel, waarvoor wij op z'n boerenhollands zouden zeggen " ik neem m'n hoedje voor jullie af" ( bolhoed dan maar, wel toepasselijk voor Z-Amerika) Ik dacht aan Dorteling als achternaam , willen jullie nog meer suggesties? laat maar weten , schud er zo een paar uit die bolhoed van mij. Groetjes en veel plezier in Cocaland.
Rudy -
21 Juni 2013 - 19:41
Carla En Ruud:
He Leon en Marco,
Wat een heerlijk reisverslag weer prachtig weergegeven jullie belevenissen! En dan het nieuws dat jullie gaan trouwen. FANTASTISCH!!!!!!!!! Dat worden 2 GOMMEN op de taart.
Nou jongens nog 5 weken en dan ga ik jullie plat knuffelen. Veel liefs van ons -
21 Juni 2013 - 20:52
Michel En Fleur:
Hey Broertjes,
Wat een geweldig nieuws!!! En op zo'n unieke locatie gevraagd worden AAHHH
En wat een mooie nieuwe ervaringen weer, en schitterende foto's.
We missen jullie wel hoor, dus het wordt wel weer tijd om naar huis te komen ;-)
Dikke Kus -
21 Juni 2013 - 22:27
Fia En Rien:
Wat een fantastastische reis, jongens. En dan nog zo romantisch ook. Volgens mij hebben jullie de tijd van je leven. Kijken uit naar jullie huwelijksfestijn.
Na het enerverende Cuba ziiten we nu in het spannende Frankrijk met veel muggen en veel truien aan.
Groetjes en liefs van Fia en Rien -
23 Juni 2013 - 12:57
Cor En Wil:
Edwin was hier vanochtend en vertelde het grote nieuws! Jullie laatste mail heeft ons niet bereikt, maar via de website hebben we jullie geweldige verslag weer gelezen en ervan genoten!
Gefeliciteerd met jullie voorgenomen huwelijk!
Van de Galapagosboot in de huwelijksboot, hoe mooi kan het leven toch zijn!
Groetjes Cor en Wil.
-
23 Juni 2013 - 19:22
Jis:
Wat een verrassing! Super leuk en van harte!
Geniet ervan! Lfs Jis -
25 Juni 2013 - 18:41
Tanja:
Gefeliciteerd mannen!! Wat een leuk nieuws! En wat een heerlijk verslag weer.
Geniet nog van jullie laatste weken en leuk om plannen te maken voor de bruiloft.
xx Tanja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
