Achtbaan door Peru

Alweer twee weken terug en weer een boel hoogtepunten meegemaakt. Als eerste natuurlijk Leonie, die arriveede in Cuzco. En natuurlijk, met Leonie... Paardrijden! Over de bergen in de omgeving van Cuzco. Het was een mooie tocht totdat... het paard besloot Leon een trap te verkopen. Zonder aanleiding draaide het paard in een ongelofelijke snelheid om en verkocht Leon een trap in zijn zij, gelukkig sprong hij nog net op tijd opzij en had enkel een schram opgelopen maar natuurlijk wel even schrikken en een minder leuke ervaring van zo'n tochtje.

Met Leonie Cuzco bekeken, waaronder de fundering van Inca tempels in de stad en later onze tour naar Machu Picchu geregeld. 's Ochtends vroeg werden we opgehaald voor de 4-daagse (jungle) trektocht naar Machu Picchu. Op de eerste dag zijn we naar 4300 meter hoogte gereden om vervolgens af te dalen met de fiets naar 1200 meter. Gestart tussen de besneeuwde bergtoppen en afgedaald naar de jungle van waar we na een kleine trektocht (recht omhoog) bij onze eerste overnachting aankwamen in de jungle tegen een bergwand bij de lokale bevolking. We sliepen hier in een lemen hut en de familie die het huis runde voor ons kookte.... en in wat voor een keuken.... even een opsomming, in deze keuken leefde:
-1 jonge kat;
-12 cavia's;
-1 wild zwijn;
-10 kuikens;

Leuke ervaring, de cavia's eten alles op wat op de grond valt en wat er over blijft gaat naar de andere dieren (die allemaal later weer zelf op het bord verschijnen, recycling op z'n best). De volgende hebben hebben we een dagtrektocht gemaakt door de jungle, onder andere langs zeer steile ravijnen op smalle paadjes (een originele Inca trail). Op een gegeven moment zijn we nog in een soort van houten kratje aan een lijn over de rivier heen gegaan (op zo'n 40 meter hoogte). Aan het eind van de wandeling kwamen we uit bij hotsprings die langs de bergwand lagen en een mooi uitzicht over de rivier hadden... wat een genot na een dag trekken door de vochtige jungle.

's Avonds sliepen we in een lokaal hostel en moesten we de volgende dag weer eens vroeg op om over de rivier heen en weer te ziplinen, de langste lijn over de rivier was zo'n 300 meter en haalde snelheden tot zo'n 80 km p/u, even slikken en dan genieten!! 's Middags doorgelopen langs de spoorlijn in de jungle met eerste uitzichten over Machu Picchu om aan te komen in Aguas Calientes, de laatste stop voor Machu Picchu. Er waren twee opties voor de volgende dag, om 4:30 uur 's ochtends zo'n 45 min. recht omhoog de berg oplopen naar Machu Picchu of met de bus om 5:30 uur omhoog. Gelukkig wilde Leonie met de bus die konden we mooi onze tassen meegeven om boven elkaar te ontmoeten, dus Leon en Marco in alle vroegte omhoog... zo'n 1020 treden om samen met de groep om 6 uur (als Machu Picchu open gaat) de deuren door te gaan en de zon over de bergen heen over Machu Picchu te zien opkomen. Leonie, Marco en Leon waren alle drie stil en konden alleen maar ooooh en aaaah uitbrengen. Na vele foto's en een rondleiding verder zijn we 's middags met de trein terug richting Cuzco gegaan. Dit stukje met de trein kost zo'n 60 euro per persoon, wat nogal duur is (gezien een busrit van die duur nog geen 5 euro kost), daar staat dan wel weer een luxe panorama trein met een dans en modeshow aan boord tegenover.... bijzonder!

Terug in Cuzco onze reis verder gepland en de dagbus naar Arequipa geboekt. Een tien uur durende busreis door de hoogvlaktes langs de lama en alpaca kuddes. Eenmaal in Arequipa het klooster bekeken, wat nogal een verrassing was, we hadden alle drie nog nooit zo een mooi klooster gezien met blauwe, terracotta en witte gangetjes, kamertjes en een groene fontein. Arequipa is vooral bekend als startpunt naar de Colca Canyon (de tweede diepste canyon ter wereld), wat bij ons ook op de planning stond. We hebben hier een 3-daagse trek naar de Colca Canyon geboekt. Ook een onvergetelijke tour, langs uitzichtpunten waar de condors over je hoofd heen zoefden, een 1200 meter afdaling van de top van de canyon (omringd door sneeuwtoppen), naar de bodem van de canyon in een oase waar we geslapen hebben (en een schorpioen als kamergenoot hadden). De laatste dag zijn we om 6 uur 's ochtends weer dezelfde 1200 meter omhoog gelopen (in zo'n 1,5 uur!!). De dorpjes om en in de Canyon zijn bijna allemaal enkel ter voet te bereiken en de tijd heeft hier ook stil gestaan, alle vracht per ezel en mensen in traditionele kleding.

Door onze strakke planning helaas direct met de nachtbus door naar Ica voor één nacht. Nazca hebben we overgeslagen door de ontzettend enthousiaste verhalen die we gehoord hadden over Ica. Ica is een plaats in het midden van een grote zandwoestijn waar je kunt sandboarden. Dus vanuit de nachtbus meteen door de woestijn in. We zijn met een tour meegegaan in zandbuggy. Toen we instapten kregen we een beetje een angstig gevoel gezien we volledig ingesnoerd werden in de buggy, en niet geheel onterecht, het gas ging om en we vlogen bijna letterlijk de zandduinen over, wat de nodige gil momenten opleverden vanuit de buggy. Marco genoot met volle teugen... Leonie en Leon zaten met samengeknepen billen naast elkaar, echt niet normaal hoe hard we over de randen van de duinen naar beneden vlogen. Na de doodsangsten tour zijn we gestopt om te gaan sandboarden, wat uiteindelijk uitmondde in het liggen op het board en ongelooflijk hard zandheuvels af te vliegen (om een idee te krijgen van de buggy's: http://www.youtube.com/watch?v=15APN6mY2B0).

Na Ica zijn we aangekomen in Lima om direct door te vliegen naar Quito waar we vandaag de stad hebben bekeken. Een mooi gelegen stad, koloniaal centrum en met een (meer dan 6km hoge) besneeuwde vulkaan die erboven uitsteekt (de Cotapaxi). Tijdens onze wandeltocht door de stad werd Marco bijna nagejaagd door lokale prostituees die (zo leek het wel) gratis een ritje op Marco wilde maken.... de Leo's lagen natuurlijk dubbel.

Morgen de vlucht naar Galapagos om vijf dagen lekker op zee te relaxen en de bijzondere dieren te bewonderen. We zijn dan ook 5 dagen uit de lucht en hebben daar geen internetbereik.

Nog een paar feitjes:
-De sandbuggy en trein kunnen we toevoegen aan ons lijstje met vervoersmiddelen door Zuid Amerika;
-Na onze dodemansvlucht in Bolivia zijn we in Lima ingestapt in de militaire maatschappij van Ecuador die gelukkig stukken beter was;
-De kip, rijst en soepjes komen inmiddels onze oren uit... dus hopelijk wat lekker eten op onze Galapagos tour;
-We stappen morgen op, op de Guantanamera, ons jacht voor de Galapagostour !
-Leonie heeft haar nieuwe hoogtepunt bereikt (4900 m).

PS: Mam, wij krijgen nogal wat vragen over wie die vrouw is die met de rode pen door de tekst heen gaat......