Back to basic

Okay, even nadenken waar we gebleven waren. We zaten aan de vooravond van onze tour met de sandbuggy van Jericoacoara. Enfin, ’s ochtends werden we opgehaald en zijn we allereerst met de (knalroze!) buggy over het strand gaan crossen onderweg naar een rots die half in zee staat met een groot gat erin. Fantastisch! Hele hordes Brazillianen, en een rots waar weinig aan te beleven is. Dus we waren vlot weer in de buggy om door te gaan naar Lagoa Azul (letterlijk vertaald blauw meer) en Lagoa Paraiso (Paradijs meer). Eerlijk is eerlijk, het waren relaxte meertjes, we moest ze wel delen met veel andere Brazillianen, maar daar en tegen waren er wel terrasjes en hangmatten die half in het water hingen, vrij relaxed. Als je in de hangmat ligt zwemmen de visjes in het heldere water onder je door, en op het terrasje zit je met je voeten in het water. De terugrit ging dwars door de woestijn met hier en daar een oase, erg mooi. Al met al een mooie tour, maar het plaatsje zelf is het bezoek vele malen meer waard.

Verder hebben we weinig uitgespookt in Jericoacoara dan strand, zee en zwembad. De weg Jeri weer uit was een eitje, aangezien Jack ons weer netjes kwam oppikken en terug naar een tankstation heeft gebracht waar hij ook netjes weer onze banden oppompte. Onderweg zagen we trouwens dat overdag een grote parkeerplaats is boven waar 4x4 transport klaar staat om je naar Jeri te brengen, maar die was op het tijdstip dat wij aankwamen dus dicht.

Vanuit Jeri wilden we niet in één keer terugrijden naar Fortaleza, dus hadden we onderweg nog twee nachtjes geboekt in een hotel in Lagoinha, wat niet meer was dan een hotel aan een groot leeg strand, met een zwembad erbij. Er was hier dus ook echt niets te doen, dus goed kunnen lezen, zwemmen en bij een ontzettend goed restaurantje gegeten (twee keer ’s avonds en één keer lunch aangezien er weinig anders was). Het laatste stuk terug naar het vliegveld barstte het los van de regen, echt een tropische storm die over kwam, maar goed dat we in de auto zaten!

Onze volgende vlucht door naar Cuiaba was niet geheel okay gegaan met de boeking, waardoor we opeens 2 keer moesten overstappen in plaats van één keer zoals we initieel hadden gepland, en dan ook nog 2 keer met slechts 40 minuten overstaptijd. We vlogen met Azul, een Brazilliaanse maatschappij die boven verwachting echt goed was. We kregen op elke vlucht een zak chips, een zak snoep en een zak koekjes p.p., no surprise waarom sommige Brazillianen kampen met overgewicht. De vluchten liepen eigenlijk vlekkeloos en de overstappen bleken zat tijd, aangezien de gates op elkaar aansloten, desondanks wat het wel een lange vermoeiende trip.

De reden dat we naar Cuiaba zijn gegaan is om hét natuurpark van Brazilië te bezoeken, nee niet de Amazone, maar Pantanal. Het is een soort moerasgebied (wetlands) ter grootte van half Frankrijk, met dieren in overvloed, en huis aan het grootste roofdier van Brazilië, de Jaguar. We werden ’s ochtends opgehaald door de tourguide en reden meteen anderhalf uur door naar het zuiden. Vanuit hier (Poconé) gingen we over in een open 4x4 om vervolgens via een onverharde weg af te zakken Pantanal in. We zaten in een leuke groep met een Amerikaan (die een lange reis aan het maken is), een Zwitserse (van Portugese komaf, erg handig want ze sprak vloeiend Portugees) en later ook nog een Nederlands / Brits koppel (Patrick en Sam). De weg naar onze eerste overnachting was al bijzonder, onderweg zie je zoveel leven, je staat echt versteld. We zijn nu ook in het juiste seizoen omdat het volledig groen is, het regenseizoen voorbij is, en er meer vogels zitten dan normaal. Helaas, kun je gewoon niet voor alle dieren stoppen om even te kijken, omdat je dan letterlijk niet vooruit komt. Om maar een paar diersoorten te noemen, roofvogels waaronder gieren en arenden, kaaimannen, capibara’s, slangen, miereneters, struisvogels (nouja het kleinere Zuid Amerikaanse zusje ervan), leguanen, hagedissen etc etc etc. Tijdens onze eerst overnachting sliepen we op een lokale Pousada, een soort van boerderij waar we een boottocht met peddels over een rivier hebben gemaakt ’s ochtends vroeg (5.30u) met de zonsopkomst en onder andere de reuzenotter tegen kwamen. Die met onze peddels aan de haal probeerden te gaan, en waar we ook de zon zagen opkomen boven de bomen op een uitkijktoren, echt te gek want er hing een laag mist tussen de bomen, en overal vlogen papegaaien om ons heen.

We zijn hiervandaan 140km verder naar het zuiden afgezakt naar Porto Jofre, een heel klein plaatsje in het midden van Pantanal. We zaten hier wel echt in een budget hotel, op een gedeelde kamer vol met insecten, dus maar de klamboe opgehangen. Alles is trouwens vrij basic tijdens de tour, dat hadden we ons niet helemaal gerealiseerd bij het boeken (maar verklaart wel waarom deze een stuk goedkoper was dan de anderen…). De volgende dag weer met een boot (ditmaal met motor) een grote rivier af gevaren op zoek naar Jaguars, die vaak aan de kant zitten. Het is best spannend want het is natuurlijk helemaal niet zeker dat je ze ziet. Op een gegeven moment kwam er een bijzondere vogel voorbij die we van dichtbij gingen bekijken en toen we vlak langs de kant zagen, stak er opeens een kop uit het groen, de jaguar! Te bizar, wat een mooi beest zo in z’n volle glorie (dan wel half in slaap, maar goed). Na een uitgebreide stop en wat uitleg van de gids zijn we verder gevaren, en uiteindelijk 3 jaguars gevonden, bijna allemaal in slaap in de bosjes. Op de terugweg met de boot naar Porto Jofre werden we in een bocht door een visser in een bootje gewenkt, en dat was cool, aan de kade was er een grote jaguar die in de ondergaande zon liep en aan het spelen was met een vlinder (of een vogel o.i.d.), heel gaaf, en het licht er op perfect. Een goede afsluiting van de dag !!

Alweer vanochtend zijn we de hele weg teruggereden naar Cuiaba (van 7 uur vanochtend tot 6 uur vanavond onderweg geweest. Maar wel met nog wat stops onderweg. Nu in het hotel aan het opknappen, want we voelden ons een soort verwilderd na de tour op de open jeep (stof en insecten happen).

Nu klaarmaken voor de trip naar Sao Paulo morgen en het zien van Nina en Hadewijch, waarbij we zaterdag (en wellicht morgenavond al) naar een festival gaan waar Nina en Hadewijch kaartjes voor hebben geregeld, en dan zondag de Gay Pride. Nu op naar het eten, en we komen nog een keer volgende week terug bij jullie!