Big brother is watching you

Chengdu bracht niet veel nieuws ten op zichtte van Xi'an of Beijing, een grote Chineze stad, wel wat ruimere wegen maar dat was het dan wel. Het is vooral een moderne stad. Eerlijk gezegd hadden we ook geen zin om de stad meer te gaan verkennen, nadat we aankwamen zijn we naar ons hotel gegaan en op bed gaan liggen voor de rest van de dag. Marco nog steeds ziek, dus even rust was wel nodig.

Om de één of andere reden is Chengdu ook oververtegenwoordigd aan politie kracht, elke metro (en dat zijn er nogal wat) heeft beveiliging aan boord. Ook staan de stations vol met beveiliging, evenals op straat. Misschien komt het wel omdat Chengdu op het oog een zeer luxe stad is met prada winkels,Chanel, Louis Vuiton, Rolex enz. 's Avonds zijn we in de hypermoderne shopping mall grenzend aan ons hotel gaan eten. Misschien wat saai aangezien we in Sichuan zaten en de Sichuan keuken natuurlijk beroemd is maar de energie was op.

Er zijn twee redenen waarom je naar Chengdu zou willen waarvan de eerste Leshan is. Daar zit namelijk 's werelds grootste buddha beeld (niet het grootste staande buddha beeld overigens). Als je de plaatjes op zoekt op internet is hij echt prachtig. Het was nog een een uitzoekwerkje om erachter te komen hoe we er heen moesten, aangezien het 150km buiten Chengdu ligt. Uiteindelijk zijn we met een bus van een busstation in Chengdu naar Leshan gegaaan, en daar met een taxi naar de Buddha. De bus kan trouwens pas vertrekken van het busstation nadat een politieagent heeft gecheckt of je wel je gordel om hebt?

De bergen zijn er rood (net als het buddha beeld wat eruit uitgehakt is). Bij aankomst in volle verwachting de trappen op gerend richting buddha, en ja hoor... compleet ingepakt omdat hij gerenoveerd wordt. Goed jullie kunnen de teleurstelling voorstellen. Normaal kun je met een trap ook omlaag voor een vooraanzicht, maar die was ook gesloten. Nouja balen balen balen. We konden wel wat Chinezen enge toeren zien uithalen over de steigers (zonder gezekerd te zijn), maar dat was het dan wel. En weer terug 2 uur dwars door het platte land richting Chengdu, hele dag meteen voorbij.

De ochtend erop moesten we al bij tijds op voor de tweede reden om naar Chengdu te komen. Volgens de Lonely Planet zou er inmiddels een metro halte moeten zijn, dus wij met de metro op pad. Gevraagd op het station en ja hoor hier moet je eruit. Daar was het dus niet... maar gelukkig wel heel dicthbij, dus weer met een taxi verder. Eenmaal aangekomen zijn we naar binnen gegaan, in jaja, het panda breading centrum. Een terrein ter grootte van artis enkel toegewijd aan het voortplanten van panda's en die zijn er dus ook in grote getalen, in zeer ruimte vertrekken. Ze zijn eigenlijk net even kleiner dan we hadden verwacht, en wellicht ook een stuk luier, ze liggen alleen maar overal opgerold te slapen. Er waren ook een paar kleintjes, maar ook die waren in diepe slaap. Toen we er net waren kregen er wel een aantal eten en die hebben we redelijk actief gezien. Enfin, het was zeker leuk om te zien.

De reden dat we vroeg weg moesten, is omdat we 's avonds doorvlogen richting Zhangjiajie met een tussenstop in Changsha. Vliegvelden zijn hier enorm chaotisch, geschreeuw, overal geluid, etc. In eerste instantie bleek ons paspoort nummer ook niet in hun gegevens te staan, dus werden van kastje naar de muur gestuurd, terwijl niemand natuurlijk Engels spreekt, was wel even gestuntel. Eenmaal in het vliegtuig was er ook weer politie mee die je onderweg nog even met een camera'tje opneemt (net als alle andere passagiers). Door de tussenstop kwamen we pas om 11 uur 's avonds aan op Zhangjiajie, dus we hebben via het hotel van te voren maar een taxi geregeld, mede omdat het hotel compleet afgelegen ligt, zo'n 70 km buiten Zhangjiajie bij de ingang van het nationaal park. Eenmaal aangekomen (over onverharde wegen) was het half 1. We werden opgevangen door een man die geen woord Engels sprak en zo snel mogelijk van ons af wilde. De kamer is top, maar we hadden geen idee hoe laat we natuurlijk gingen ontbijten. 's ochtends half 9 de wekker gezet, en om 9 uur de kamer uit, en dan sta je dus buiten, en daar waren dus alleen andere kamers en een grote ontbijtzaal (met dikke hangsloten om de deuren). Heel gek, na 10 minuten rondlopen en niets te vinden werden we best een beetje gestrest, mede omdat het sterk leek dat alles compleet verlaten is. Out of the blue kwam er opeens een jonge vrouw naar ons toe 'Breakfast? Follow me'. Nouja mee dan maar. En na een stukje lopen kwamen we bij een ander gebouw (ook compleet verlaten) en werden we in een leeg (en steenkoud) restaurant neergezet. En weg was ze weer. Na 20 minuten kwam ze terug met een ontbijt en kwam ze bij ons zitten met haar telefoon. Op haar telefoon had ze een vertaalapp waar we in moesten spreken, en dat deed zij op haar beurt ook en dat werkte echt goed. Alles werd snel duidelijker, ze kwam met een kaart van de omgeving etc. Ontbijtje was lekker Chinees (gebakken bami met groenten etc).

Daarna met chauffeur van het hotel naar de ingang van het nationaal park (nog geen 5 minuten rijden). En daar met de kabelbaan omhoog het park in. Te gek, ongelooflijk wat een fenomenaal park. Al de rit met de kabelbaan was ontzettend gaaf, je gaat dwars tussen hoge pilaren door waar overal planten en bomen uitgroeien. Eenmaal boven loop je van het ene naar andere nog mooiere uitzicht. Je gelooft je ogen echt niet. En dan is het gekke ook nog dat er eigenlijk bijna alleen maar Chinese toeristen rondlopen. Okay, eerlijk is eerlijk, het is niet het toeristenseizoen, dus het is sowieso niet druk, maar dan nog. Het park bestaat dus, en is bekend om, hoge pilaren die overal vanuit de vallei omhoog steken, honderden meters hoog en ze zijn allemaal begroeid. Het gebied is ook gebruikt voor de floating mountains in de film Avatar. We hebben hier twee dagen rondgelopen (bovenop en onderdoor), en naast de Chinese toeristen lopen er ook nog heel veel apen rond (makaken). Overigens nogal boefjes die makaken, als je iets niet goed in je tas opbergt wordt het zo uit je tas getrokken en meegesleurd de boom in (af en toe hoor je een Chinese toerist hard gillen omdat een aap spullen uit hun tas trekt). Het heeft hier nog gesneeuwd, gaf nog een leuke extra toevoeging, maar zorgde ook dat bepaalde delen van het park dicht zijn. Wat ook wel jammer was, is dat ook hier een beetje rookachtige lucht was, waardoor je niet een mooi helder beeld over de bergen hebt. We vermoeden dat dit ook door de winter komt en veel mensen hout stoken om hun huizen te verwarmen, wat dat betreft zal het van voorjaar tot het najaar mooier moeten zijn (en warmer). In het park hangen trouwens ook camera’s, onduidelijk ook weer waarom.

Morgen gaan we weer verder richting het zuiden, en zijn we voorlopig nog even van de grote stad verlost.