Zet koers naar Kaap de Goede Hoop

’s Ochtends in Plettenberg Bay werden we wakker in een andere realiteit, de warmte overdag was weg (en hebben we bijna niet meer teruggezien, gemiddeld zon 18 a 20 graden nog maar overdag) en het regende nu ook overdag. Op de rit naar Robertson zijn we gestopt voor een wandeling door het “Gardenroute National Park”. Op zich een mooi natuurreservaat met mooie watervallen, maar hier moesten we vlot teruglopen in verband met regen die steeds erger werd.

Terug in de auto zijn we doorgereden naar Robertson, in het midden van de wijngaarden. Het plaatsje is relaxed en dit was “by far” het beste hotel waar we tot nu toe gezeten hadden, echt gestoord, aan elk detail was aandacht besteed en het was bizar modern en luxe. Marc natuurlijk helemaal in zijn nopjes, en ik eerlijk gezegd ook wel :). De kamer was gigantisch, verwarmde douchevloer, modern ingericht restaurant met grote open keuken met ontzettend goed eten en ontbijt, je kamer wordt opgeruimd terwijl je ontbijt, gevulde (gratis) minibar met champagne, wijn etc. ga zo maar door.

We hebben hier uiteraard wat farms bezocht waaronder een lavendelboerderij, waar we een rondleiding kregen (hele verhalen van die man, o.a. hoe ze tot de beste laventeelt zijn gekomen etc etc). Toen we op een gegeven moment vroegen hoe lang ze er al zaten, bleken ze het echt net overgenomen te hebben, zonder ervaring (dus nog maar 3 maanden). Apart…

Tevens nog een olijventeelt bezocht (waar ze, geloof het of niet, een vogelplaag hadden, aan alle kanten probeerden kwikstaartjes en soort van merels met geweld de schuur binnen te komen, ze vlogen echt met zijn allen tegen het pand aan), en een picknick bij Boschendal, je krijgt er een (goed) gevulde picknickmand, flesje wijn erbij, neerploffen in het gras op een kleedje, (gelukkig op een warme zonnige dag) in de zon en genieten. Echt een weelde, en schril contrast tot de afro-afrikanen waarvan er zoveel in de sloppenwijken wonen. Het was op een zaterdag en het waren ook alle chique blanken die hier kwamen, met over de top luxe kleding, hoeden enzovoorts. Het is dan overigens nog niet echt duur, 20 euro voor de picknick en 10 euro voor het flesje wijn. Er zijn ergere manieren om je dag door te brengen.

Het landschap in de omgeving is ook echt ontzettend mooi, heel bergachtig (niet hoger dan 1000 meter) maar best grillig op sommige stukken, en dan met glooiende druivenranken er tussendoor. Robertson helaas weer achter ons gelaten om een klein stukje verder te rijden naar Stellenbosch, wat voor velen de start is voor wijntours in deze regio, en al vlak om de hoek van Kaapstad ligt. We zaten hier wederom in een “goed” hotel, maar na Robertson viel het ons wat tegen, eten in het restaurant, wat tweede is op Tripadvisor viel tegen, en de service was erg onpersoonlijk. We moesten ook bijbetalen voor een andere kamer, omdat we de eerste kamer niet wilden, welke geen “echte” ramen had. Het had alleen uitzicht op een blinde muur (met max een meter ertussen, en een binnenraam aan de ontbijtzaal. Vanuit hier hebben we de mooie en beroemde kust weg gereden naar Hermanus waar een walvis tour hebben gemaakt. De walvissen zwemmen hier gewoon in de baai, dus je ziet ze ook makkelijk vanaf de kade. Toch is het leuk om er nog iets dichterbij te komen, en we hadden mazzel. Het was mooi weer, geen wind, blauwe lucht en een heleboel (stuk of 6) zuidkapers (walvissen) die om de boot heen kwamen zwemmen en uit het water sprongen. De man van de boot vertelde dat ze dat zeker niet zo vaak zien, en zeker niet zo vaak achter elkaar. Heel gaaf, en ook even spannend toen er één vlak onder onze boot doorzwom. De Zuidkaper is overigens het “lelijke” broertje van de bultrug, die er met een slankere bouw veel beter uitziet. Ik had me een beetje verheugd op de bultrug aangezien we die bij St. Lucia vanuit de verte ook uit zee zagen springen, maar die zit nou eenmaal niet in deze tijd bij Hermanus.

Uiteraard hebben we nog wijn geproefd bij een mooi wijnhuis, Lanzerac. Wat één van de mooiere wijnhuizen is in de omgeving, en degene die als eerste een Pinotage commercieel op de markt hebben gebracht en groot mee zijn geworden.

En zo kwam er alweer een einde aan de reis, nog een klein stukje rijden (uurtje) via een mooie weg naar Kaapstad. We hadden ons hotel en kamer direct naast een bouwput, dus dat hebben we voor de laatste twee nachten geannuleerd en zijn naar een boetiekhotel gegaan in Camps Bay (een mooie baai aan de andere kant van de Tafelberg). Kaapstad is op zich geen mooie stad met mooie gebouwen, maar heeft wel zijn charme met wijkjes met gekleurde huisjes (Bo-Kaap), mooie baaitjes (zoals Camps Bay), de tafelberg, Waterfront (de haven vol met restaurantjes en jachten etc), al met al prima vermaak. Uiteraard zijn we de Tafelberg op gegaan, en zijn we vandaag tot slot naar Kaap de Goede Hoop gereden met een stop bij Boulders beach (voor een bezoek aan de Afrikaanse Pinguinkolonie) en bij Kaap de Goede Hoop om van de laatste regen te genieten.

Daar zitten we dan, na 4.800 km gereden te hebben (ex vlucht Port Elizabeth – Durban) op het vliegveld wachtende op onze vlucht (vertrek om 23:00 uur vanavond), om morgen weer voet op Nederlandse bodem te zetten.

Voor iedereen die ons blog gelezen heeft, hopelijk was het leuk om te lezen, en als niemand het gelezen heeft is het een leuk naslagwerk voor onszelf :)!